oddzielenie

oddzielenie
انزوا ; انفصال ; تفكيك ; جدايي ; دوري ; فراق ; متاركه

واژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) . 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • izolacja — ż I, DCMs. izolacjacji; lm D. izolacjacji (izolacjacyj) 1. blm «odosobnienie kogoś lub czegoś, oddzielenie od otoczenia, wyłączenie spod jakichś wpływów, odseparowanie, odłączenie; stan odosobnienia» Żyć w całkowitej izolacji od świata. 2. blm… …   Słownik języka polskiego

  • od- — 1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne (a także inne wyrazy z nimi związane), uzupełniający znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczający przeciwieństwo tego, co oznacza czasownik podstawowy lub pochodny poprzedzony… …   Słownik języka polskiego

  • secesja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odłączenie się części społeczności z jednolitej dotychczas organizacji lub grupy, najczęściej z powodów politycznych, filozoficznych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dys- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: rozdzielenie, oddzielenie lub przeczenie, brak czego, nadający wyrazom znaczenie negatywne, przeciwstawne, np. dysharmonia, dyshonor» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • eksplantacja — ż I, DCMs. eksplantacjacji; lm D. eksplantacjacji (eksplantacjacyj) biol. med. «operacyjne oddzielenie od organizmu narządu, fragmentu tkanki lub komórki w celu wszczepienia ich w innym miejscu tego organizmu lub w innym organizmie, albo w celu… …   Słownik języka polskiego

  • filet — m IV, D. a a. u, Ms. filetecie; lm M. y 1. «płat mięsa rybiego otrzymywany przez oddzielenie kręgosłupa i ości z oczyszczonej i wypatroszonej ryby, zwykle pozbawionej skóry; także potrawa z odpowiednio przyrządzonej polędwicy» Filety rybne,… …   Słownik języka polskiego

  • gorzelnictwo — n III, Ms. gorzelnictwowie, blm «dział przemysłu obejmujący produkcję spirytusu surowego przez alkoholową fermentację cukrów i destylacyjne oddzielenie spirytusu» …   Słownik języka polskiego

  • koncentrat — m IV, D. u, Ms. koncentratacie; lm M. y 1. «produkt żywnościowy o dużej zawartości składników najcenniejszych dla danego artykułu, utrwalony najczęściej przez wysuszenie surowca lub przez częściowe odparowanie z niego wody, niekiedy wzbogacony w… …   Słownik języka polskiego

  • o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… …   Słownik języka polskiego

  • od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

  • omłot — m IV, D. u, Ms. omłotocie; lm M. y 1. «oddzielenie nasion od słomy, strąków itp.; młócenie, młocka» Omłot grochu, zboża. Rozpocząć, zakończyć omłoty. 2. «nasiona po wymłóceniu; zbiór, plon; wydajność ziarna przy młóceniu» Omłot dzienny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”